W związku z chłodnym powrotem zimy chciałbym Wam zaproponować krótki powrót nad Bosfor...
Jak wiecie we wrześniu ubiegłego roku miałem przyjemność odwiedzić Stambuł.
Wschodnia metropolia mnie zachwyciła. Jej klimat i odmienność do tego stopnia mnie zauroczyły, że napisałem wiersz.
Dotyczy on zmian i kobiet...
Zanim jednak przejdziemy do wiersza to chciałbym nieco opowiedzieć o tamtejszych klimatach...
Według światowych rankingów Stambuł to jedno z największych miast świata.
Zamieszkuje go ok. 11 mln 20 tyś osób.
Przez szereg lat miasto zmieniało się i powiększało.
Podobno pierwszymi osadnikami byli grecy, jednak to bizantyjczykom miasto zawdzięcza swą sławę.
W podzielonym cesarstwie rzymskim metropolia pełniła rolę drugiej stolicy. Po upadku wspaniałego Rzymu, Bizancjum rozkwitało.
Niestety bogate państwo miało swoją mroczną stronę- Ze stołecznego tronu krew spływała strumieniami.
Kolejni cesarze odchodzili z tego świata w niewyjaśnionych okolicznościach, bądź ginęli w tragicznych wypadkach... W takim stanie miasto trwało do XV wieku, gdy nad Bosfor wkroczyli Turcy. Podbite miasto doznało wielu zniszczeń.
Zapewne nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego jak wiele obiektów ucierpiało bądź przestało istnieć.
Mimo to miasto zostało stolicą nowego państwa. Nowi mieszkańcy wprowadzili do Bizancjum swoje zwyczaje i tak metropolia rozwijała się i zmieniała przez lata.
Dziś Stambuł nie jest stolicą państwa tureckiego, a jego centrum kulturowo-biznesowym.
Mieszkańcy z kolei stanowią prawdziwy miks. Na ulicach dostrzeżenie ludzi urody północnej i południowej.
Niektórzy wyglądają jakby pochodzili z północy europy!
Ta sama zasada tyczy się oczywiście kobiecej części populacji.
Mieszkanki Stambułu to kobiety bardzo różne. W zasadzie nie różnią się one szczególnie od mieszkanek Warszawy, czy Paryża. Część chodzi w stroju zgodnym z ideologią islamu, z kolei inne pozostają wierne modzie...
No cóż jeśli chodzi o kobiety to moda i uroda potrafią wygrać nawet z religią...
Dzisiejszy wiersz powstał na początku października 2012 roku. Będzie on akcentem zamykającym literacką stronę poprzedniego roku! Kolejne, które się tu pojawią będą pochodziły już z bieżącego.
Jeśli chodzi o zdjęcie to przedstawia ono okno jednego z kiosków pałacu Topkapi.
A zatem... Zapraszam do lektury!
„Constantica nova”
Ach te z południa panie
Co nad Bosforem jedzą śniadanie
Proszone i z przepychem
Aż trudno…
Nie oprzeć się pokusie
Oczy ich ciemne, mocne
Orientu mocą przepełnione
We włosach blask
Europy wiatr powiewa
Kreacje szykowne
Nader modne
Gdzie tam szal, czy chusta
Religii stara moc padła
Metropolia antica wygrała
Triumfy święci
A damy czarują…
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz